Puchjes     gastenboek.jpg (217311 bytes)

Home Dutch English 

 
 

Het verhaal ] De Motoren ] Zijspannen ] Brommers ] Toertochten ] CAMPER ] Onze Auto's ] Huizen ] Her-trouwd ] vakantie 2006 ] [ Puchjes ] wat is nieuw ] Hond en Kat ] Modellen ] Comment/Links ]

Opknappen 125SVS Opknappen SR150 Opknappen 250SGS Opknappen TF Mark Opknappen 150TL

Waarom vinden wij Puch motorfietsen zo leuk?
Ik ben ooit illegaal met motor rijden begonnen toen ik 18 jaar was, wel met auto rijbewijs maar geen motorrijbewijs. Dit heb ik een klein jaartje zonder schade volgehouden. Om het noodlot niet verder te tarten en geld gebrek (een oude auto kostte al genoeg) ben ik er maar weer mee gestopt. Uiteraard kruipt het bloed waar het niet gaan kan dus toen de kans zich voordeed mijn motorrijbewijs maar gehaald. Het halen van dat rijbewijs was in 1982 tijdens mijn verblijf van 2,5 jaar in de USA. Bij mijn terug komst in Nederland mijn Amerikaanse rijbewijs omgezet naar een Nederlands. Ik had nu dus rijbewijs A, B en E en was rijp voor een motorfiets. In 1985 was het zover, ik had een meevaller op de zaak en een vriend van mij had geld nodig en verkocht zijn BMW R50.
Na verschillende malen gewaarschuwd te hebben dat hij te weinig vroeg heb ik de BMW overgenomen voor zijn bedrag en toen is de ellende begonnen. Ik zat die tijd voor mijn werk vaak in het buitenland dus werd er niet te veel op gereden en heb ik er zelfs wel eens aan gedacht om hem maar weer te verkopen. Dat is er gelukkig nooit van gekomen en tot circa 1998 heb ik zo’n beetje rond gemodderd met van alles wat twee wielen had en daar is de BMW altijd deel van uit blijven maken. Onder tussen was ik ook lid geworden van een Oldtimer club te weten Motor Club Oudenhoorn. Het rijden met het oude spul trok mij het meest en de BMW werd dus weer regelmatig ingezet.

Maar goed nu waarom die Puchjes.
Deze gekte is begonnen via Jan Bosveld, toen ik ooit eens tegen Jan zei, “ik zoek een klein handelbaar motorfietsje”, zei hij tegen mij “niet over nadenken en een Puch kopen” Dit was ergens begin 1998 en helaas werd ik toen geveld door ziekte en ben een jaar uit de roulatie geweest. Eenmaal terug op de been ging ik dus op zoek naar een Puch. Uiteindelijk bij Wim (een Puch club lid bleek later) terecht gekomen die een hele leuke 175SV te koop had, die prima liep en er redelijk uitzag. Wim  heeft mij toen maar gelijk lid gemaakt van de Puch Club. Hij bleef aandringen en zeg maar eens nee tegen zo’n aardige man.
Aangezien ik op dat moment toch tijd genoeg had besloten om deze 175SV helemaal mooi te
maken in een kleur die ik wilde. In 1999, rond het voorjaar was de Puch klaar. Na een wat langere rit was ik verkocht en werd Puch mijn lijf motor. Nadat ik besloten had dat ik ook een 250SG wilde hebben was de beer helemaal los.

puch serie (1).JPG (3104930 bytes) puch serie (10).JPG (3050735 bytes) puch serie.JPG (2997972 bytes) puch serie (9).JPG (2951155 bytes) puch serie (15).JPG (997379 bytes)

Toch heb ik mij tot circa 2003 kunnen inhouden en bleef de hoeveelheid Puch dus beperkt tot de 175 en de 250. Wel werden er steeds andere oldtimers bijgekocht en groeide de stapel gestaag uit tot te veel. Heb ik het tot 2003 nog beperkt kunnen houden tot circa 15 a 17 motorfietsen is het na 2003 geheel uit de hand gelopen. In 2004 kocht ik mijn derde Puch ook weer een 175SV die ik eigenlijk alleen maar kocht omdat ik van een NSU Maxi af wilde en deze kon ruilen voor een Rap bromfiets en dus de 175SV. De tweede SV was handig voor eventuele onderdelen. Dat is iets anders gelopen, ik heb de tweede SV netjes gemaakt met onderdelen van de eerste SV die onder tussen wel weer erg veel gebruikers sporen ging vertonen en omdat ik het prettiger vond om, om persoonlijke redenen, de eerste SV op non actief te zetten. Na enig geouwehoer met de carburatie is de tweede SV nu helemaal in orde en loopt prima maar zal waarschijnlijk nooit de snelheid halen van de eerste SV. Vele puch club leden kennen mijn eerste SV en weten hoe hard dit ding liep, ruim 100 en vele SG’s hadden moeite om hem bij te houden. De tweede SV stopt echt bij ruim 90.
Toen deze derde Puch klaar was liepen we dus tegen de 125SVS aan
en daarna ging het nog sneller. Een, via internet gekochte, 125SG (die bestaat niet eens) bleek een 150TL te zijn. Deze TL loopt na wat aandringen prima, op het eerste gezicht ziet zij er netje uit, maar het verfwerk is matig en zal wel eens door Ineke ter hand genomen gaan worden.

Het zoeken naar een scooter nam ook steeds meer vormen aan. Ook de scooter werd gevonden overigens in nog slechtere staat dan de SVS, maar los en compleet op de kickstarter na en nee het is geen SRA maar een gewone SR of het een 125 of 150 is weet ik nog niet.  Ik moet hem eerst onder het stof vandaan halen om dit verder te kunnen bekijken.( Het is dus een 150) Ineke gaat ook deze Puch demonteren en verven, hij wordt baby blauw met hard blauw.
Ondertussen heb ik een aantal motorfietsen te koop gezet om ruimte en geld te maken voor het uitbreiden van de Puch collectie. Het verkopen lukt niet erg, zelfs de in nieuwstaat verkerende Sparta vlot niet echt en daar had ik toch meer van verwacht. Helaas kwam er wel een 250TF op mijn pad die ik beslist niet kon laten lopen. De TF ziet er netjes uit is compleet heeft een kenteken en loopt op het moment niet. Volgens de verkoper is de tank lek en moet er een nieuwe carter pakking in. We gaan het allemaal wel meemaken. 
Na het coaten van de tank viel het lekken van het carter alles mee (niets meer dan de gemiddelde Engelse motorfiets) en de TF heeft zijn eerste rit er op zitten.

Helaas ook nog een Scooter gevonden een RLA 125 in originele staat na het schoonmaken van de kraan en het verversen van de benzine en olie loopt deze ook na ruim twintig jaar.

Nu nog de fel begeerde S4 maar die was echt te duur en door het niet verkopen van de Sparta ook echt buiten bereik.
Door omstandigheden is de S4 wel binnen bereik gekomen en dus gekocht. En om het redelijk compleet te maken is ook een 200 gekocht.

Zo is de  Puch familie in 2008 uitgebreid met een Puch 200 Volksmotor en een Puch 250 S4 beide van 1939. De blauwe Puch 175SV is in geruild voor de  Volksmotor met bij betaling van mijn kant. 
Tevens is de Puch 250 SG uitgebreid met een Steib LS200 zijspan. Ineke wilde graag zijspan rijden en de Guzzi V7 vindt ze te groot.

Het enige model Puch, van na de oorlog,  welke nog niet in ons bezit was, is de Puch 125. Dit type Puch is van 1940 maar pas grootscheeps op de markt gekomen na de oorlog. Dus mogen we stellen dat dit type van na de oorlog is. De grote 250TF en de kleine racer 125SVS staan dicht naast elkaar in de garage, dus op een ochtend toen ik de garage opendeed stond tussen deze twee de Puch 125. Qua cilinder inhoud en kleur aart zij naar haar moeder de SVS, qua frame is het meer de TF. 
Moeder en kind maken het goed.
In oktober 2008 is er weer gezins uitbreiding geweest, 1 x een Puch 250SG en een Puch 175SV, beide zwart  en een echt kleinkind (overigens blank).

Ja hoor nog een scooter gevonden ook een SR150 welke completer is dan de vorige. Van deze twee wordt er nu 1 gemaakt. Wat overblijft wordt opgeslagen of verkocht.

In totaal hebben we nu (te)veel motorfietsen vanaf 98cc tot 1000cc waarvan dus 2 x Puch 250SG, 3 x Puch 175SV, 1 x Puch 125SVS, 1 x 150TL, 2 x scooter SR 150, 1 x 250TF, 1x scooter RLA 125m, 
1x 200  Volksmotor, 1 x S4 en de 125. (De nieuwe SR150, 250 en 175 staan nog niet op de serie foto.
 Laten we trouwens ook niet de Puch Snorfiets vergeten, deze mag ondertussen ook onder de oldtimers gerekend worden.

puch serie (16).JPG (3087017 bytes) puch serie (17).JPG (3039424 bytes) puch serie (22).JPG (3098952 bytes) 

Onder tussen is mijn als eerste aangeschafte BMW geruild voor een Moto Guzzi V7 en een Moto Guzzi Lodola. De Lodola heeft huize Scholten ondertussen weer verlaten en woont nu in Zuidland.
De V7 is voorzien van een zijspan voor de hond.
Dit was dan mijn verhaal waarom Puchjes. Overigens is Moto Guzzi ook leuk om te sparen en daar zijn er ondertussen ook al drie van. Nu nog maar twee want de 850T is geruild voor een Goldwing.

Ga voor een compleet overzicht naar de motoren

Jan Bosveld heeft tegenwoordig ook weer een Puch waar hij zelf op rijdt en ondanks dat het een kleintje is gaat het ding als de brandweer

We zijn weer een aantal jaren verder en ik vind de puch nog steeds een leuke motorfiets die oer betrouwbaar is. Maar toch heb ik er in de loop der tijd een aantal weggedaan cq geruild. Beide puch scooters de SR150 en de 125RLA zijn verkocht ook de 200 volksmotor en een SV175 zijn verkocht. Een paar maanden later is de S4 verkocht. Daarna is het weer een poosje stil geweest, maar begin 2023 zijn de 150Tl, de 250SGS en de rode 175sv ingeruild voor een mooie Ural M72 met zijspan. Ik heb nu nog een 250sg met steib LS200, een 250 SG omgebouwd naar SGS, de 125 en de 250TF deze vier hou ik nog voorlopig in ere. Dat in ere houden is niet helemaal gelukt omdat ik een aantal brommers wilde hebben moest ook de TF plaats maken voor iets anders. Dus nu nog maar 3 puchjes